Historia żłobków w Polsce

Żłobki są placówkami, które oferują opiekę nad dziećmi od 20. tygodnia do około 3. roku życia. Dzięki temu rodzice mogą wrócić do pracy lub wykonywać inne obowiązki ze świadomością, że maluch ma zapewnioną odpowiednią opiekę, a przy tym zdobywa też dodatkowe umiejętności. Nie zawsze jednak tak było. Jaka jest historia żłobków w Polsce? Kiedy zaczęły działać tego rodzaju miejsca i jaką wtedy pełniły funkcję?

Jak wygląda historia żłobków w naszym kraju?

Mówiąc o historii żłobków w Polsce, powinniśmy cofnąć się do XIX wieku. Szczególnie ważnym rokiem jest 1814, gdy utworzono Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności, od 1838 zakładające tzw. ochronki dla najmłodszych z ubogich rodzin. W takich miejscach dzieci mogły się bawić, poznawać, a także rozwijać. Trudnym czasem dla rozwoju opisywanych placówek była wojna. Przełom nastąpił w 1924 roku, gdy zaczęto otwierać przyzakładowe żłobki.

Znaczne zapotrzebowanie na żłobki można było obserwować po II wojnie światowej, gdy duża liczba kobiet będących matkami chciała rozpocząć pracę. Po 1950 roku pojawił się pomysł utworzenia szkół, w których osoby odpowiedzialne za opiekę nad dziećmi miałyby zdobywać odpowiednie wykształcenie. Po kolejnych zmianach przed żłobkami stawiane były bardzo rygorystyczne wymagania, co wpłynęło na zmniejszenie ich liczby. To zmieniło się dopiero w 2010 roku.

Żłobki obecnie — jak znaleźć idealną placówkę dla swojej pociechy?

Obecnie priorytetem opisywanych placówek jest zapewnienie dziecku odpowiedniej przestrzeni do rozwoju. Możemy wybrać prywatny żłobek lub publiczny. Pierwsze z wymienionych wyróżniają się małymi grupami i pełnym dostosowaniem do potrzeb swoich podopiecznych. Jeśli więc szukamy odpowiedniego miejsca dla malucha, warto przemyśleć to rozwiązanie.